Bokmålsordboka
avbleket, avblekt, avbleka, avbleiket, avbleikt, avbleika
adjektiv
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
avbleika | avbleika | avbleika | avbleika |
avbleiket | avbleiket | avbleikede | avbleikede |
avbleikete | avbleikete | ||
avbleikt | avbleikt | avbleikte | avbleikte |
avbleka | avbleka | avbleka | avbleka |
avbleket | avbleket | avblekede | avblekede |
avblekete | avblekete | ||
avblekt | avblekt | avblekte | avblekte |
Betydning og bruk
- blek, falmet
Eksempel
- avblekede farger
- i overført betydning: matt, neddempet
Eksempel
- et avbleket uttrykk